Tijd gaat snel

Mijn vader vertelde vroeger dat je met 19 jaar op de helft van je leven bent. Achteraf kan ik hem qua beleefde tijd in ieder geval gelijk geven. Het gaat steeds harder en ik ben gelukkig dus dan gaat het dubbel hard. Voor ik het weet is er weer een maand voor bij, waarin het leven zich ontvouwde. Ben ondertussen al 4 maal naar Leusden geweest voor familieopstellingen en accupunctuur. Een paar weken ben ik zonder pijn geweest. Afgelopen weekend sloeg de pijn weer toe in mijn rechter been. Waarschijnlijke oorzaak te veel gelopen, geslenterd en gestaan in Londen. Prachtige stad, zeker nu met de kerstverlichting, met veel typische Engelse zaken zoals de wachtwisseling voor de diverse paleisen, de pubs, de dubbeldekkers en de telefooncellen. De laatste worden ook nog veel gebruikt. Dat verwachtte ik niet in ons mobieltjes tijdperk. De kerstverlichting geeft me dit jaar echter een dubbel gevoel, mooi maar het kost veel energie en het lijkt in de tuinen wel steeds gekker te worden. Terwijl Kopenhagen bol staat over het millieu geven we de energie weg aan een soort van tijdelijk sprookjesland. De race kan niet meer gestopt worden en met welke race we bezig zijn weet ik niet.