Opgelucht

Vandaag een hele mooie uitslag van de MRI gehad. Het nieuwe vlekje dat men in november vorig jaar gevonden had onder in mijn rug is er niet meer. Het sacrale gedeelte is schoon. Vraag me niet hoe het kan, want dat weet ik niet. De oncoloog trouwens ook niet. Hij had een verward verhaal over de röntgenologen waar hij van afhankelijk was. Ook de bloedwaarden waren goed.
Ben altijd huilerig van goed nieuws. Waarschijnlijk door de loskomende spanning. Zou nu ook wel een tukkie kunnen doen, maar ga zo werken. Een bijeenkomst voor de mensen die verhuizen naar Zuidland en daarna nog een uurtje cabaret.
We gaan dus gewoon verder met de arimidex en maken vakantieplannen. De volgende afspraak staat gepland voor 6 april bij Mevr. van de Heiligenberg, dan is ze terug van zwangerschapsverlof. Het was vanmiddag in het ziekenhuis op de dagbehandeling gezellig. Een Oosterblokkerse aangelegenheid. Samen met de Hr. en Mevr. de Jong herinneringen opgehaald over de begeleiding van vluchtelingen in de begin jaren negentig. Wanneer je elkaar aanvult in een gesprek komen de herinneringen in volle hevigheid terug. Vooral de mensen uit Somalië hebben indruk op ons gemaakt zowel qua persoonlijkheden, verschil in traditie, als menselijk drama. Meneer de Jong gaf de nieuwe binnenkomers Nederlandse les en ik probeerde ze te begeleiden in het dagelijks leven. Ook Erica was er weer voor haar infuus. Het was ronduit druk op de dagbehandeling en gelukkig in onze kamer gezellig. Het had ook aantrekkingskracht op andere patiënten. We kregen bezoek van plaatsgenoten. Op zo'n wijze is de middag snel om.