De kerstspullen zitten alweer in de dozen op de zolder. Voorgaande jaren had ik dan een gevoel van leegte. De huiskamer leek dan een stuk groter en saaier. Vandaag niet want ik ben nog vol van mijn nieuwe aanwinst. Fenna Madeleine. Zelf heb ik ook foto's gemaakt en die ga ik morgen op de blog zetten, tenminste eentje er van, want dan weten jullie waar ik dat kaboutermensje vandaan heb.
Verder gaat het gewone leven ook weer z'n gang. Straks ga ik met Louis cadeau's halen voor jarigen en daarna hem helpen de kerstsfeer om te buigen. Het cabaretprogramma wacht om op de richel te worden gezet en donderdag is de volgende ontmoetingsdag voor de eerste verhuizers naar Zuidland en wat is nodig om het waar over te hebben. Het klinkt net zo cryptisch als het is. Naar mate ik ouder word, weet ik steeds minder waar ouderen zich druk over maken. Ze zijn zo verschillend doordat ze geworden zijn wie ze zijn of misschien altijd al waren maar nu waarachtiger. Mijn vak is mede zo mooi doordat de vragen die ik mezelf stel in mijn werkomgeving meegroeien en de antwoorden nooit éénduidig zijn. Toen ik op 36 jarige leeftijd aan de HBO begon, zeiden een aantal mensen, dat ik wel gek leek. Ik had immers al een goede opleiding. Mijn doel met deze opleiding lag in de verre toekomst. Ik wist dat als ik ooit mijn diploma zou halen ik er jarenlang plezier van zou hebben, want ik voorvoelde dat ik tot 65 zou moeten werken. De pensioengrens is inderdaad opgetrokken, maar ik heb veel meer gewonnen met mijn diploma. Een boeiende werkkring, meer salaris, aanzien (is echt niet onbelangrijk), een onophoudelijke leerschool, iedere dag vol verrassingen, eigen creativiteit die ik mag in brengen. Eigenlijk een kleine zelfstandige in een grote organisatie een ZZPer. Zelfstandige Zonder Personeel. Ja, natuurlijk kom ik ook zaken tegen die niet gemakkelijk zijn, niet voor de hand liggen, de trage vragen van het bestaan, die tijd nodig hebben en veel begrip, maar daar gaat het volgens mij in het leven om. De rest is veelal tijdsgeest. En in het diepst van ons hart lijken we veel op elkaar.
zondag 4 januari 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
1 opmerking:
Agnes, van harte gefeliciteerd met je wondermooie kleindochter. Belangrijkerer dan mooi is gezondheid en een lief karakter. Maar ook deze 2 zaken zullen haar, hoop ik, gegund zijn.
Zo begint het nieuwe jaar goed voor jullie allemaal.
Laten we hopen dat er nog veel mooie dingen gaan gebeuren dit jaar. Misschien brengt de financiele crisis de mensen wel weer dichter bij elkaar en leren we weer waar het echt om gaat in deze wereld.
groetjes Therry
Een reactie posten