Vanmorgen ondanks dat ik er als een berg tegenop zag naar Pilatus geweest om mijn conditie zo optimaal mogelijk te houden voordat ik de behandelingen in ga. Wanneer ik in Breda ben zal ik zelf oefeningen moeten doen en daar ben ik niet zo sterk in. Maar wellicht geeft Fenna me het nodige te doen en geeft dat energie en conditie. Douk heeft al gebeld, dat als de baby er niet voor zondag is, zondag de inleiding zal plaatsvinden. Dus reis ik zaterdagmiddag naar Breda af met babypop en genoeg spullen om mezelf daar zoet te houden en dan gaat Louis mee voor een nachtje. Gezellig!!!
Spannend en ik ben blij dat dit allemaal te gebeuren staat, het houd me bij de les. Ik ben toch wat van de rel met die chemo's in het vooruitzicht en betrap me erop dat ik fantaseer over de toekomst. Normaliter dat ik dat aardig blokken, maar nu gaan gedachten met me aan de haal. Ik heb wel geweldige mensen om me heen, die me steunen en hulp aanbieden. Ria, een buurvrouw, praat in metaforen en zei dat het leek alsof ik mijn leven smokte. Door een rijgdraad door de stof te halen kun je de stof plooien en komt er meer rek in. Door met een mooie siersteek de voorkant van de plooitjes aan elkaar te verbinden wordt het een geheel. "Het lijkt alsof je je leven naar je toe haalt, met het idee dat je het dan alvast gehad hebt". Mijn jongste zus en mijn broer zijn al bezoek geweest, ik heb al kaartjes gehad en bloemen van mijn werk. Wanneer ik er aan denk dat er zoveel mensen met me mee leven word ik helemaal week van binnen en voel ik me zo dankbaar.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten