Golditz Castle

Toen Louis het kasteel zag was hij teleurgesteld en dacht dat we bij het verkeerde stadje en dus verkeerde kasteel waren beland. In de film die hij gezien had ging er een soort skilift naar boven, de enige verbinding met de buitenwereld en was het een groot grauw, somber gebouw. Dit was een prachtig, gerestaureerd en tot museum en hotel omgetoverde burcht.
De mevrouw van de kaartjes bracht opheldering en vertelde dat de film was opgenomen in Schotland en flink verromantiseerd. In Golditz werden geallieerde krijgsgevangenen vastgezet en zwaar bewaakt. Ze konden voor de Duitsers weleens belangrijk zijn als mogelijke wissel voor eigen militairen. Generaals, officieren, piloten uit USA, Engeland, Frankrijk, Nederland, België en Canada werden daar goed behandeld maar zwaar bewaakt en deden ondertussen pogingen om te vluchten. Het museum gaat over de vindingrijkheid van de mannen die 4 keer per dag op appèl moesten staan. De foto is van Max en Moritz door Nederlanders gemaakt speciaal om hen te vervangen tijdens het appèl zodat ze meer tijd voor hun vluchtpoging hadden en het is ze gelukt. Max en Moritz zijn vervolgens nog zeven maal gebruikt. Op allerlei wijzen probeerden ze de Duitsers te slim af te zijn door zich te verkleden als soldaat of vrouw, tussen aardappelschillen, een tunnel te graven of met een camouflage dek om maar de buitenwereld te bereiken. Het lukte echter niet vaak.