Het weekend van 24 april was er een jaarvergadering in Lommerbergen in Reuver. Louis en ik togen daarom vrijdagavond naar het zuiden en brachten 2 nachtjes door in Hotel Rooland in Arcen. Het werd prachtig weer. De zateravond liepen we naar het dorp Arcen en aten op een terras aan de Maas terwijl de zon onder ging. Asperges eten met zo veel romantiek. Doordat ik mijn hielen stuk liep, echt blaren zo groot als rijksdaalders, besloten we zondag de kamer bij te boeken tot 18 uur en de fiets te pakken. Onder de stralende hemel, in een aangename temperatuur fietsten we ongeveer 60 kilometer door natuurgebieden en langs de Maas. Ik vermoedde dat ik dat maandag wel zou moeten bezuren door pijn in mijn been . Ibuprofen had ik al uit voorzorg mee. De maandag kreeg ik echter helemaal geen klachten, geen centje pijn, zelfs geen spierpijn. Het is vreemd om te moeten constateren dat je lijf niet aangeeft dat er problemen dreigen. De uitslagen in het ziekenhuis laten andere zaken zien. Daarom wordt mijn rechter been in juni bestraald om de tumorcellen te vernietigen en nieuwe botaanwas mogelijk te maken. De radioloog liet me de scanbeelden zien en ik ben overtuigd van de noodzaak. 31 mei beginnen we met aftekenen en daarna vijf bestralingen. Eerst ga ik nog veel fijne dingen doen en dan hopen we dat er niet teveel bijwerkingen komen en het resultaat goed zal zijn.
woensdag 5 mei 2010
Genieten het is lente
Het weekend van 24 april was er een jaarvergadering in Lommerbergen in Reuver. Louis en ik togen daarom vrijdagavond naar het zuiden en brachten 2 nachtjes door in Hotel Rooland in Arcen. Het werd prachtig weer. De zateravond liepen we naar het dorp Arcen en aten op een terras aan de Maas terwijl de zon onder ging. Asperges eten met zo veel romantiek. Doordat ik mijn hielen stuk liep, echt blaren zo groot als rijksdaalders, besloten we zondag de kamer bij te boeken tot 18 uur en de fiets te pakken. Onder de stralende hemel, in een aangename temperatuur fietsten we ongeveer 60 kilometer door natuurgebieden en langs de Maas. Ik vermoedde dat ik dat maandag wel zou moeten bezuren door pijn in mijn been . Ibuprofen had ik al uit voorzorg mee. De maandag kreeg ik echter helemaal geen klachten, geen centje pijn, zelfs geen spierpijn. Het is vreemd om te moeten constateren dat je lijf niet aangeeft dat er problemen dreigen. De uitslagen in het ziekenhuis laten andere zaken zien. Daarom wordt mijn rechter been in juni bestraald om de tumorcellen te vernietigen en nieuwe botaanwas mogelijk te maken. De radioloog liet me de scanbeelden zien en ik ben overtuigd van de noodzaak. 31 mei beginnen we met aftekenen en daarna vijf bestralingen. Eerst ga ik nog veel fijne dingen doen en dan hopen we dat er niet teveel bijwerkingen komen en het resultaat goed zal zijn.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten